ours-idefisc

Idefisc — Actualités fiscales

Editoriaal - Vennootschapsbelasting : het kartel van de grote Staten

Op initiatief van de Amerikaanse president overwegen de leiders van de grote Staten een regel in te voeren, met een wereldwijde reikwijdte, die alle staten verplicht om ten minste 15% belasting te heffen op bedrijfswinsten. Aangenomen wordt dat, zoals het geval was voor de anti-witwasregels en de uitwisseling van informatie in fiscale zaken, verschillende sancties, in de vorm van zwarte of grijze lijsten, zullen opgelegd worden aan recalcitrante staten. Het is nog steeds vreemd om staten te "sanctioneren" waarvan het management efficiënt genoeg is om geen toevlucht te nemen tot te zware belastingen.

Er is al meermaals op gewezen dat een dergelijke standaardisering, die tot doel heeft de belastingconcurrentie uit te sluiten of te beperken, neerkomt op een kartel van de grote Staten ten nadele van de kleinere Staten die bij gebrek aan een grote interne markt vaak verplicht zijn investeerders aan te trekken door middel van belastingvoordelen.

Vandaag lijkt het erop dat de aanvankelijke eis voor een minimumbelasting van 21% zal worden verlaagd tot 15%. Dit wil echter niet veel zeggen: een belasting is altijd het product van een aanslagvoet en een basis, en men kan zich niet uitsluitend op de aanslagvoet fixeren om het belang ervan te beoordelen.

Een principiële aanslagvoet van 15%, dat verschillende vrijstellingen toestaat, lijkt dus misschien zwak. Aan de andere kant is een aanslagvoet van 15% dat geldt voor een holdingmaatschappij die uitsluitend dividenden en meerwaarden ontvangt op aandelen van reeds belaste vennootschappen, onbetaalbaar omdat het leidt tot dubbele economische belasting.

Dit gezegd zijnde, zou een principiële aanslagvoet van 15% in feite enkel van invloed moeten zijn op echte "belastingparadijzen" als het enkel van toepassing is behoudens de gebruikelijke vrijstellingen.

Alles zal dus afhangen van de wijze waarop de belastinggrondslag wordt bepaald. Het principe van het systeem blijft echter gevaarlijk, omdat het kunstmatig en volledig ongerechtvaardigd een belastingplicht creëert. De belasting wordt dus een verplichting die onafhankelijk is van de behoeften van de Staten die ze innen, terwijl zij enkel op grond daarvan zou moeten gerechtvaardigd worden. Op deze manier wordt de belasting de regel, terwijl het principe privé-eigendom is, dat niet kan worden afgenomen zonder iemands toestemming. Dit is nog een zorg bij voor degenen die bang zijn voor de opkomst van Staten die steeds opdringeriger en autoritairder worden.

Thema : Vennootschapsbelasting Auteur : Thierry Afschrift

Editorial - Impôt des sociétés : le cartel des grands Etats

A l’initiative du président américain, les dirigeants des grands Etats envisagent d’instaurer une règle, à portée mondiale, exigeant de tous les Etats de prélever au moins un impôt de 15 % sur les bénéfices des sociétés. On suppose, que, comme cela fut le cas pour les règles anti-blanchiment et l’échange d’informations en matière fiscale, des sanctions diverses, sous forme de listes noires ou grises seront prévues pour les Etats récalcitrants. Il est quand même étrange de « sanctionner » les Etats dont la gestion est suffisamment efficace pour ne pas faire appel à des impôts trop lourds.

Il a déjà été rappelé à de nombreuses reprises qu’une telle uniformisation, qui vise à exclure ou limiter la concurrence fiscale, revient à un cartel des grands Etats au détriment des plus petits qui, à défaut de marché intérieur important, sont souvent obligés d’attirer les investisseurs en recourant à des avantages fiscaux.

Aujourd’hui, il semble que l’exigence initiale d’un impôt minimal de 21 % sera abaissée à 15 %. Cela ne veut toutefois pas encore dire grand-chose : un impôt est toujours le produit d’un taux et d’une base, et on ne peut se fixer exclusivement sur le taux pour en apprécier l’importance.

Ainsi, un taux de principe de 15%, permettant des exonérations diverses peut paraître peut-être faible. En revanche, un taux de 15 % appliqué à une société holding percevant exclusivement des dividendes et plus-values sur des actions de sociétés qui ont déjà subi l’impôt, est prohibitif parce qu’il induit une double taxation économique.

Cela dit, un taux de principe de 15 % ne devrait affecter, en réalité que les véritables « paradis fiscaux » s’il ne s’applique que sous réserve des habituelles exonérations.

Tout dépendra par conséquent des modalités qui régiront la détermination de la base imposable. Mais le principe du système demeure dangereux parce qu’il crée de manière artificielle et parfaitement injustifiée, une obligation de taxer. L’impôt devient ainsi une exigence indépendante des besoins des Etats qui les perçoivent, alors qu’il devrait n’être justifié que par cela. On fait ainsi de l’impôt la règle, alors que le principe, c’est la propriété privée dont on ne peut être privée sans son accord.

Voilà une inquiétude de plus pour ceux qui craignent l’émergence d’Etats de plus en plus envahissants et autoritaires.

Thème : L'impôt des sociétés Auteur : Thierry Afschrift
ours-idefisc
Idefisc — Actualités Fiscales
©2003-2020 Idefisc & Words and Wires W3validator